Το χημικό στοιχείο Ιρίδιο (iridium) είναι μέταλλο και πήρε το όνομά του από τα έντονα χρώματα που είχαν τα άλατά του, σε συνδυασμό και με την Ίριδα, τη θεά του ουράνιου τόξου των αρχαίων Ελλήνων. Ανακαλύφθηκε το 1803 στο Λονδίνο από τον Άγγλο χημικό Τέναντ στα αδιάλυτα κατάλοιπα της κατεργασίας του λευκόχρυσου. Τα μεγαλύτερα αποθέματά του βρίσκονται στη Νότια Αφρική, στη Ρωσία και στον Καναδά.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ

Αν και είναι ένα από τα σπανιότερα στοιχεία του φλοιού της Γης, με ετήσια παραγωγή και κατανάλωση μόνο τρεις τόνους, παρουσιάζει ως μέταλλο εξαιρετικό ενδιαφέρον εξαιτίας των μηχανικών ιδιοτήτων του. Έτσι, χρησιμοποιείται ευρύτατα στην κατασκευή σκευών ανθεκτικών στις ψηλές θερμοκρασίες και στη διάβρωση όπως είναι τα μπουζί, τα πρότυπα μέτρα και σταθμά, τα χωνευτήρια, τα ηλεκτρόδια και οι θερμοηλεκτρικές γεννήτριες διαστημόπλοιων. Στην κοσμηματοποιία το συναντάμε σε κράματα και κολλήσεις πλατίνας. Τα κράματα ιριδίου – οσμίου χρησιμοποιούνται για την κατασκευή της άκρης της μύτης σε πένες. Η πρώτη σημαντική χρήση έγινε το 1834 σε μύτες πενών από χρυσό. Από το 1944, η διάσημη πένα “Parker 51” είναι εφοδιασμένη με μύτη από κράμα ρουθηνίου-ιριδίου. Σήμερα, το υλικό της άκρης στις σύγχρονες πένες εξακολουθεί συμβατικά να αποκαλείται “ιρίδιο”, αν και έχει αντικατασταθεί προ πολλού από άλλα μέταλλα όπως το βολφράμιο.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΜΟΡΦΕΣ

Σκόνη υψηλής καθαρότητας.