Σήμερα και ενώ η χρηματοπιστωτική κρίση εξελίσσεται, η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, το εγχώριο αλλά και το διεθνές τραπεζικό σύστημα νοσούν, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν νέους τρόπους διασφάλισης και επένδυσης των χρημάτων τους. Η αγορά πολυτίμων μετάλλων είναι μία προοπτική στην οποία στρέφονται και εξετάζουν -ειδικά τα τελευταία χρόνια- πολλοί Έλληνες, προκειμένου να προστατεύσουν τον πλούτο τους ή να τον πολλαπλασιάσουν μέσω επενδύσεων. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο τίθενται πολλά και καίρια ερωτήματα: Γιατί να προμηθευτεί κάποιος πολύτιμα μέταλλα; Πως μπορεί να επενδύσει εύκολα, γρήγορα και αξιόπιστα σε Χρυσό, Άργυρο, Πλατίνα ή Παλλάδιο; Για ποιους λόγους είναι προτιμότερο να ανταλλάξει τα χρήματά του με μπάρες ή νομίσματα από πολύτιμα μέταλλα; Αυτούς τους προβληματισμούς αλλά και πολλές άλλες απορίες καλούμαστε να συζητήσουμε συχνά με τους ανθρώπους που απευθύνονται στη «Κρινάκης – Πολύτιμα Μέταλλα». Όλους εκείνους που μας εμπιστεύονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αναγνωρίζοντας μεταξύ άλλων τη μακρόχρονη πορεία και την εμπειρία μας στα πολύτιμα μέταλλα, μία ενασχόληση που ξεκίνησε πολύ πριν θεωρηθούν η νέα και πολλά υποσχόμενη επενδυτική τάση. Σε όλα αυτά θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε και μέσα από αυτό το άρθρο. Ας ξεκινήσουμε με μία βασική αρχή όσον αφορά στην απόκτηση πολύτιμων μετάλλων για επενδυτικούς σκοπούς, που για εμάς στη «Κρινάκης – Πολύτιμα Μέταλλα» αποτελεί προϋπόθεση. Όλες μας οι συναλλαγές αφορούν πολύτιμα μέταλλα σε φυσική μορφή και φυσική παράδοση, δηλαδή ο αγοραστής / επενδυτής παραλαμβάνει την ίδια στιγμή τις μπάρες ή τα νομίσματα που αγοράζει (ετοιμοπαράδοτα και σε σφραγισμένες συσκευασίες).

Τα πολύτιμα μέταλλα, τα οποία καλούνται και ευγενή μέταλλα, είναι κατά βάση ο χρυσός, ο άργυρος, η πλατίνα και το παλλάδιο. Πέρα από την εγγενή τους αξία και τα τέσσερα αυτά πολύτιμα μέταλλα έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά, τα οποία τα καθιστούν ως τα πλέον ασφαλή επενδυτικά προϊόντα, τόσο σήμερα όσο και ανά τους αιώνες. Και ποια είναι αυτά;

και όχι υπόσχεση πληρωμής ή έννοια που εν ολίγοις συνδέεται με την πίστωση. Εξάλλου ως χρήμα ορίζουμε το οικονομικό αγαθό που είναι κοινώς αποδεκτό ως μέσο με το οποίο κάποιος μπορεί να αγοράζει και να πουλά άλλα αγαθά και υπηρεσίες (μέσο πληρωμής). Λειτουργεί δε ως μέτρο της αξίας αυτών των αγαθών και υπηρεσιών (ποσοτικοποίηση της αγοραστικής δύναμης) και ως διατηρήσιμο αποθεματικό πλούτου, που μπορεί δηλαδή να αποθηκευθεί και να ανακτηθεί αργότερα έχοντας την αναμενόμενη αξία του. Τα πολύτιμα μέταλλα πληρούν όλους αυτούς όρους και αυτή η διαχρονική αξία τους έχει αναγνωριστεί εδώ και χιλιάδες χρόνια, καθώς σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ο πρώτος λαός που χρησιμοποίησε το χρυσό και τον άργυρο για την κατασκευή νομισμάτων ήταν οι Λύδιοι, ενώ οι σύγχρονοι μελετητές εκτιμούν ότι τα πρώτα νομίσματα κόπηκαν το 650-600 π.Χ. Επιπλέον, τα πολύτιμα μέταλλα περιέχονται στη διεθνή λίστα σύγχρονων νομισμάτων ISO 4217. Αυτή η λίστα είναι το πρότυπο, βάσει του οποίου τα αμερικάνικα δολάρια συμβολίζονται στις διεθνείς συναλλαγές και στην τραπεζική ορολογία / πρακτική ως USD, το ευρώ ως EUR, η βρετανική στερλίνα ως GBP κ.ο.κ. Μεταξύ των νομισμάτων περιέχεται και ο χρυσός (με σύμβολο XAU), ο άργυρος (XAG), η πλατίνα (XPT) και το παλλάδιο (XPD). Ως μονάδα μέτρησης τους ορίζεται η ουγγιά τρωών ή πιο απλά ουγγιά (1 troy ounce = 31.1034768 grams).

Θα εντυπωσιαστείτε εάν εξετάσετε από κοντά πόσο «φρέσκια» και άφθαρτη φαίνεται η επιφάνεια χρυσών νομισμάτων που κόπηκαν 2.000 χρόνια πριν. Αντίθετα τα χαρτονομίσματα ή τα κέρματα σε κυκλοφορία φθείρονται. Μετά από κάποιο βαθμό φθοράς, αποσύρονται από την κυκλοφορία (τα χαρτονομίσματα κυρίως) και αντικαθιστώνται. Ένα χαρτονόμισμα ή κέρμα του οποίου τα χαρακτηριστικά δεν είναι πλέον αναγνωρίσιμα με μια ματιά, δεν φέρει πλέον συναλλακτική αξία. Τα πολύτιμα μέταλλα όμως δεν καταστρέφονται, δηλαδή μια πλάκα χρυσού ενός κιλού και με ένα σφυρί να τη χτυπήσετε μέχρι να παραμορφωθεί ή να την κόψετε στα δύο, πάλι ένα κιλό χρυσού θα έχετε στα χέρια σας. Ακόμα και αν το σημείο που είναι αποθηκευμένα τα πολύτιμα μέταλλα πιάσει φωτιά, θα χρειαστούν αρκετές ώρες μέχρι η θερμοκρασία να αυξηθεί τόσο ώστε να λιώσουν. Επίσης, οι συνηθισμένες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται, δεν είναι αρκετά υψηλές για να αλλοιώσουν τη μορφή τους. Σε μια φωτιά, ωστόσο, το μόνο βέβαιο είναι πως τα χαρτονομίσματα θα αποτελέσουν καύσιμη ύλη και φυσικά θα καταστραφούν.

Τα πολύτιμα μέταλλα αποτελούν μια πολύ συμπυκνωμένη μορφή πλούτου, καθώς έχουν πολύ μεγάλη αξία σε σχέση με τον όγκο και το βάρος τους. Για παράδειγμα τη στιγμή της σύνταξης του συγκεκριμένου άρθρου, μία πλάκα χρυσού ενός κιλού έχει μικρότερο όγκο από μία δεσμίδα με 100 χαρτονομίσματα των 500 EUR, παρά το ότι έχει περίπου την ίδια αξία με αυτά.

Οι κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο εμπιστεύονται τα πολύτιμα μέταλλα, ως αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο που διατηρεί την αξία του, για όλους τους παραπάνω λόγους. Και αυτή είναι μία πάγια τακτική τους, που ακολουθείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Άλλωστε, πολλοί ειδικοί στη διαχείριση του οικογενειακού πλούτου, συνιστούν τη μακροπρόθεσμη τοποθέτηση χρημάτων στα πολύτιμα μέταλλα σε ποσοστό 10 – 25% επί του συνολικού πλούτου και σε μεγαλύτερα ποσοστά σε περιόδους μεγάλης κρίσης. Επίσης, η εμπειρία έχει δείξει πως η τακτική προμήθεια μικρών ποσοτήτων χρυσού, όπως αυτών που περιέχονται σε νομίσματα ή μικρές πλάκες, βοηθούν στην προστασία των μικροεπενδυτών από τις ίδιες τις μεταβολές της αξίας των πολυτίμων μετάλλων.

Η αξία των πολυτίμων μετάλλων είναι κατ’ αρχήν ανεξάρτητη της φερεγγυότητας των κρατών, της σταθερότητας των επίσημων εθνικών νομισμάτων, του χρηματοπιστωτικού συστήματος και πάσης φύσεως αρχής ή οργανισμού ή έννοιας συνδεδεμένης με αυτά. Δηλαδή: Τα πολύτιμα μέταλλα, όπως και τα άλλα υλικά αγαθά έχουν εγγενή αξία. Στην εγγενή αξία των πραγμάτων βασίζεται και ο αντιπραγματισμός. Λόγω της εγγενούς αυτής αξίας τους και της άφθαρτης φύσης τους χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα -στην εποχή του ψηφιακού χρήματος- ως μέσα πληρωμής (στην πράξη μόνο ο χρυσός και ο άργυρος). Και τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Έστω πως ένα κράτος δηλώνει στάση πληρωμών ή υποτιμά το νόμισμά του ή μια τράπεζα καταρρέει. Τα πολύτιμα μέταλλα που έχετε στην κατοχή σας δεν επηρεάζονται άμεσα από ένα τέτοιας φύσεως γεγονός, ανεξάρτητα από το μέγεθος και τη σοβαρότητα του. Μία πλάκα χρυσού του ενός κιλού, δεν θα πάψει να είναι μία πλάκα χρυσού του ενός κιλού. Ακόμα και στην περίπτωση των χρυσών ή αργυρών νομισμάτων, τα οποία φέρουν ως επί το πλείστον ονομαστική αξία, άσχετα με την αξία αυτή και το αντίκρισμά της τη δεδομένη χρονική περίοδο, το νόμισμα δεν θα πάψει ποτέ να αποτελείται από το μέταλλο που κατασκευάστηκε και να έχει αξία εν τέλει αντίστοιχη της τρέχουσας αξίας του μετάλλου αυτού.

Είναι προτιμότερο να ανταλλάξετε τα χρήματά σας με μπάρες ή νομίσματα από πολύτιμα μέταλλα γιατί παρά τις όποιες βραχυπρόθεσμες μεταβολές στην αξία τους, που οφείλονται σε οικονομικό-πολιτικούς λόγους, τα πολύτιμα μέταλλα διατηρούν πάντα την εγγενή αξία τους. Επιπλέον, η επένδυση σε πολύτιμα μέταλλα (φυσικής παράδοσης) θεωρείται μία από τις πλέον συντηρητικές επενδύσεις και αυτό γιατί δεν υπάρχει απολύτως καμία μόχλευση.

Αν και αρχικά φαντάζουν ως απλουστευμένες δηλώσεις, μακροπρόθεσμα συνειδητοποιεί κανείς πως οι παρακάτω διαπιστώσεις του Βολταίρου (συγγραφέα του Γαλλικού διαφωτισμού, ιστορικού και φιλόσοφου) και του J.P. Morgan (τραπεζίτη), κρύβουν μεγάλες αλήθειες. • “Paper money eventually returns to its intrinsic value – zero” (“Τα χαρτονομίσματα στο τέλος επιστρέφουν εις την εγγενή τους αξία: τη μηδενική”), Voltaire, 1694 – 1778. • “Money is gold, and nothing else” (“Χρήμα είναι ο χρυσός και τίποτα άλλο”), J.P. Morgan, 1837-1913.